Tuinders niet inspirerend genoeg voor TED

Op 31 maart vult de Ridderzaal zich weer met TEDxTalks. Er komt ook een agrarische spreker, maar een tuinder is het niet.

TED Talks zijn inspirerende spreekbeurten door mensen die – op wat voor terrein dan ook – een verrassend inzicht te bieden hebben. Het begon in Amerika in kringen rond Bill Gates en consorten en het verspreidt zich als een olievlek door de wereld. Ook tot in Nederland. Vorig jaar mocht Rob Baan al een keer.

Om de koning of de andere hoogwaardigheidsbekleders die midvoor in de Ridderzaal mogen plaatsnemen, ook dit jaar weer een breed beeld van inspirerend Nederland te tonen, moest er voor de komende editie ook iets agrarisch op het programma. Je kon je drie minuten durende praatje (je ‘pitch’) insturen naar TOP BV. Die deed de selectie. Het publiek mocht ook stemmen, maar daar trokken de selectionneurs zich niks van aan. Het werd namelijk Jeoffrey van den Berg. Een hippe gozer, die zo te zien nog niet zo lang geleden een of andere technische studie heeft afgerond. Hij praat over de Spinning Disc Reactor. Als ik het goed verstond (want het moest in het Engels en daarin kunnen de meeste Nederlanders zich toch maar vrij moeilijk verstaanbaar maken) is dat een soort kleine centrifuge, waarmee agrarisch restmateriaal tot grondstof voor de industrie kan worden verwerkt. Van het publiek, dat het ook nog niet helemaal voor zich zag, kreeg Jeoffrey 48 stemmen. Het publiek vond Kees Blokland van Agri Terra de winnaar: hij kreeg 2494 stemmen. Kees sprak over het nut van agrarische coöperaties in ontwikkelingslanden.

Veel bekende namen uit de tuinbouw waren er überhaupt niet bij. Wel mensen die het wilden hebben over stadslandbouw, over beter eten in zorginstellingen, over het tegengaan van voedselverspilling, over minder vlees, over innerlijke kompassen en meer van dat soort moois. Fruitboomkweker Han Fleuren kwam was eigenlijk de enige ouderwetse kwéker die in het rijtje voorkwam. Maar misschien deed de kwaliteit van zijn webcam en van zijn Engels hem de das om.

Zijn praatje zette me wel aan het denken. Hij kwam met het voorbeeld van een meisje dat alleen een appel wilde als er een sticker op zat, ten bewijs dat het ding in de fabriek was geproduceerd: dán vertrouwde ze het. Daar wilde Han een heel project tegenaan zetten, om dat meisje weer van de natuurlijkheid van onze fruittelers en hun bedrijven te doordringen. Maar gaat dat meisje daar dan wel meer appels van eten? Als zij nou een stickertje wil, dan géven we haar toch een stickertje.

Natuurlijk, dat is al te eenvoudig gedacht. Al was het alleen al omdat wat mensen zeggen dat ze willen, iets heel anders is dan wat ze daadwerkelijk consumeren Net zoals er een brede kloof gaapt tussen heel veel gewone Nederlander en dat wat daadwerkelijk ‘inspiratie’ mag heten.

Doe toch nog mee

Wie zegt: maar ik wil wél inspireren! die kan alsnog meedoen door op 31 maart in Den Haag het volk te verbazen met de meest innovatieve voedselproducten uit de sector. Meld je aan bij www.top-bv.nl.