Zelfvoorzienend

Buma’s pleidooi voor zelfvoorziening voor voedsel is raar, maar voor energie is het niet zo gek.

Vorige week kreeg CDA-leider Buma een bak vol kritiek over zich heen. Hij pleitte, met het oog op de troebelen in Oekraïne, voor een grotere mate van zelfvoorziening voor voedsel. Zijn pleidooi was eerst op Nederland gericht, maar werd later breder getrokken naar Europa. Gelukkig wel, want een grotere zelfvoorziening voor Nederland zou mallotig zijn. We zijn immers de tweede exporteur van land- en tuinbouwproducten in de wereld. Van veel producten produceren we twee keer meer dan we zelf opeten. Ik geef direct toe dat die exportpositie nogal vertekend is, omdat er voor die export ook veel geïmporteerd moet worden. Toch, voor grote delen van ons voedselpakket zijn we ruim zelfvoorzienend.

Het LEI keek dertig jaar terug al eens of Nederland zich in buitengewone omstandigheden zou kunnen voeden, het antwoord was ja. Vorig jaar is de rekensom nog eens overgedaan, weer door het LEI, het antwoord was nog steeds ja. Wel moet ons dieet op de schop als we geen kunstmest, veevoer en ander spul meer kunnen importeren, maar we verhongeren niet. Sterker nog, het eerste jaar na het wegvallen van de eiwitimport kunnen we ons ongans eten aan varkens- en kippenvlees, omdat we de meeste van die dieren bij gebrek aan voer moeten slachten. Daarna krijgen we veel minder vlees op ons bord, maar wel voldoende. Zo bezien zou je denken dat de Gezondheidsraad en Partij voor de Dieren Poetin en consorten aan het opstoken zijn.

Uiteindelijk bleek Buma te bedoelen dat niet Nederland maar de EU minder afhankelijk moest worden van grillige buitenlanden. Daarmee was de angel uit het verhaal, maar het politieke kwaad voor het CDA was al geschied. Het leek immers alsof het CDA eurosceptisch geworden was. Alsof het vergeten was dat Nederland totaal verankerd zit in de EU. Uiteindelijk kwam het er op neer dat Buma het landbouwbeleid overeind wilde houden. Dat klinkt mooi, maar ook dat pleidooi lijkt me enigszins overbodig. Er is net vorig jaar besloten er weer zeven jaar mee door te gaan. Kortom, een raar verhaal.

Het verhaal van Buma ging echter niet alleen over landbouw maar ook over energie. En daar kan ik hem wel volgen. Het beste antwoord aan Poetin is dat we alle daken volleggen met zonnepanelen, snel de al geplande windmolens bouwen en dat we de prijs van energie stevig verhogen om zuinigheid af te dwingen. Dan worden bio-vergisters wellicht weer rendabel. Kortom, de regering en Europa kunnen meer doen dan ons stimuleren meer komkommers te eten. Laat ze het momentum gebruiken om grote stappen naar zelfvoorziening op energiegebied te maken. Plaats zonnepanelen en windmolens als een daad van vaderlandsliefde.