Sprookjes

Kennen jullie dat beeld van de gelaarsde kat? Een lief katje met van die grote bruine glazige ogen die vertederend in de lens kijkt.

Hoe was het ook alweer? “Reus, kan jij ook veranderen in een muis?” “Ja hoor”, zei de reus. Het lieve katje veranderde in een hongerige kat en hij vrat de reus op.

Zo voelde het ook toen ik iemand hoorde vertellen dat er een hier in Nederland een supermarkt is die met van die vertederde ogen tegen haar klanten durft te vertellen dat de prijzen door deze Rusland-crisis echt niet naar beneden gaan: omdat zij vaste afspraken hebben met hun afnemers.

Prompt daarna veranderde deze inkoper in een hongerige kat en donderden de prijzen van alle producten in elkaar. “Zo, nu is het kassa”, dacht deze kat. “Wij ongeveer voor niets het product in het schap en de naïeve consument trapt in het sprookje van vaste afspraken.”

En de telers? Die kijken toe, in de klem van de politiek, terwijl hun bedrijven in een hoog tempo richting de afgrond worden gedreven.  Machteloos, de mond gesnoerd door de macht van de inkopers.

En nu maar hopen dat mijn afnemers niet van die snoezige katers zijn maar samen met mij de strijd aangaan om deze crisis te overleven.