Aanval op tomaten

Discussie over de productkwaliteit is prima, maar dan wel graag op basis van de juiste feiten.

‘Tomatenopstand’ staat er boven een artikel in de Telegraaf. Het is een opiniestuk, geschreven zonder ook maar enige kennis van zaken, en zonder dat auteur Manno van den Berg zich ook maar enigszins in onze sector probeert in te leven. Ik schrijf ONZE sector, want in een paar zinnen sleept hij de hele agrarische sector mee in zijn negatieve verhaal. Het doel van de schrijver was een opstand onder de bevolking te veroorzaken. Dat is gelukt, tenminste onder een deel van de bevolking: de telers.

“Probeer in Nederland maar eens een lekkere tomaat te vinden. Ze zijn hard, smakeloos en vaak na een dag al beschimmeld. Er zullen ongetwijfeld goede zijn, maar ik kan ze niet vinden; en die tomaat staat symbool voor veel andere producten uit de agrarische sector”, is zijn mening. Hij gooit alle tomaten en andere groente en fruit op één hoop. “Als ze onze tomaat in Italië proberen te verkopen, branden ze die winkel tot de grond toe af”, zo schrijft hij.

Ik vind zijn stuk een grove belediging van de telers en de veredelaars. Manno wil terug in de tijd, naar toen alles veel beter en lekkerder was, schrijft hij. Waar heb ik dat meer gehoord?

Een beetje onderzoek van mijn kant geeft een heel andere kijk op de zaak. Er worden veel verschillende rassen geteeld met allerlei verschillende smaken en die zijn gewoon te koop in groentezaken én supermarkten. Ook in Schiedam, waar de auteur woont. Tien tot vijftien soorten tomaten liggen in de schappen. Voor elk wat wils en voor elk gebruiksmoment. Navraag bij de veredelaars leert dat ze veel op smaak en houdbaarheid selecteren. Dat geldt overigens voor veel groente en fruit. Misschien een detail, maar elk jaar wordt 40 miljoen kilo tomaten naar Italië geëxporteerd. Die worden gewoon in de winkels en op markten verkocht. Een nicht van mij, half Nederlands, half Italiaans, woont in Italië en verkoopt in haar winkel en op weekmarkten regelmatig Nederlandse tomaten. Ze verkoopt ze echt niet alleen door haar Italiaanse charme en uitstraling. Dat er smaakverschil zit tussen een Italiaanse tomaat en eentje uit West-Europa, klopt wel. Wij geven de voorkeur aan een iets zoetere variant en de Zuid-Europese consument wenst een frissere, wat zuurdere tomaat. Dat heeft ongetwijfeld met het klimaat te maken. En de klant is koning, dus daarop wordt geselecteerd.

Blijft toch de vraag hangen waarom iemand een stuk schrijft dat zo’n negatieve beeldvorming oproept. Zelf zegt hij dat hij discussie over de kwaliteit van groente en fruit wilde aanwakkeren, en dat hij in zijn stad Schiedam geen goede tomaat kan vinden. Ga eens naar de brillenwinkel, is mijn advies! Het is gewoon niet waar. Discussie is prima, maar probeer een andere manier om die op te roepen.