Het koude weer van de laatste weken had weinig invloed op de kwaliteit en houdbaarheid van de zomerkoninkjes van de bedekte teelt.
Dit gold ook, zij het in iets mindere mate en afhankelijk van de streek waar ze geteeld werden, voor de vollegrondsaardbeien.
Bij de handel trof ik meestal fraaie, uniforme glanzende partijen aardbeien aan. De grofheid en de kleur van de vruchten waren prima.
Ondanks het overwegend positieve beeld waren er ook enkele minpuntjes. De vorm van de vruchten was niet altijd even fraai en soms moesten hiervoor partijen afgekeurd worden. Lichte drukplekken of kleine kopscheurtjes kwamen in beperkte mate voor. Een klein droog drukplekje of een héél klein verkurkt kopscheurtje is in de klasse I nog acceptabel. Meestal zijn deze groter, waardoor zulke partijen in de klasse II terecht kwamen of zelfs voor verse consumptie afgekeurd moesten worden. Een probleem, dat vooral bij de vollegrondsaardbeien speelde, was vruchten met een rot plekje of botrytus. Het mag duidelijk zijn dat dergelijke partijen ook niet meer als klasse II verkocht kunnen worden.
De kwaliteit van de Elstar sppels loopt langzaam maar zeker terug. Ik kwam regelmatige donkere vruchten tegen die zacht bleken te zijn. Wat mij wel opviel was dat er veel minder vruchten met schilvlekjes voorkwamen.
Het Kwaliteits-Controle-Bureau (KCB) voert import- en exportinspecties van verse groenten en fruit, snijbloemen en potplanten uit. Ook controleert het de kwaliteit van de verse groenten en fruit die binnen Nederland wordt verhandeld.