Geduld met uitzendbranche raakt op

De tuinbouw vraagt de overheid graag en vaak om duidelijkheid. Van minister Asscher van Sociale Zaken kunnen ze die krijgen.

Lodewijk Asscher was deze week voor het eerst van zijn leven in een tomatenkas. Leo van der Lans liet hem zien hoe dat gaat, grote kas, lampen erboven, hommels, jaarrond tomaten. En er reden Poolse plukkers rond op hun buisrailkarren. Vicepremier Asscher keek zijn ogen uit. En hij luisterde goed, ook naar de directeuren van Westlandse uitzendbureaus, die zich eerder op de middag in Hotel Westland bij Asscher beklaagden over de schijnconstructie van Polen die in Nederland tomaten (of aardbeien of asperges of wat dan ook) komen oogsten, maar in Polen (veel goedkoper dus) verloond worden.



Hij wist dat dat ging komen en had zijn antwoord klaar. “Uw certificering en het toezicht daarop is kennelijk niet voldoende”, concludeerde hij. Het zijn immers gecertificeerde bureaus die de Poolse constructie toepassen. “Wat voor controle is er onderling tussen de bureaus en tussen inleners? Ik begrijp heel goed dat wie het wel netjes doet met argusogen kijkt naar degene die de bochtjes afsnijdt. Dat maakt iets kapot dat Nederlands is.”



Dat ‘iets’, daarmee bedoelt Asscher heel eenvoudig eerlijk omgaan met je werknemers en ze het loon betalen dat in Nederland bij het werk hoort dat ze doen. Leo van der Lans en andere tuinders die Asscher tegenover zich zag, verwoordden het dilemma duidelijk. “Als het wettelijk mag en iedereen gaat het doen, dan moet je mee.”



Of het nu mag en of het over een paar weken nog mag, daarover is en wordt ministerieel en ambtelijk Nederland-Pools overleg gevoerd, maakte Asscher duidelijk. Ook maakte hij duidelijk dat uitzendbranche en werkgevers/inleners nog een jaar hebben om hun certificering op peil te krijgen. Anders wordt elk uitzendbureau weer vergunningplichtig.



Dat zou de klok bijna twintig jaar terug draaien. Toen verdween juist de vergunningsplicht en kon iedereen met een telefoon en een busje een uitzendbureau beginnen. Wat duizenden wakkere ondernemertjes in heel Nederland dan ook deden, niet gehinderd door al te veel kennis van administratieve en fiscale wetgeving óf daar wél van op de hoogte maar niet gehinderd door al te veel scrupules om er de hand mee te lichten.



Net zo lang worden er al pogingen gedaan om al die malafide aanbieders de wind uit de zeilen te nemen. Met een waslijst aan certificeringen. Met een NEN-norm. Met een eigen agrarische register van goedgekeurde uitzendbureaus en loonbedrijven. En met de laatste jaren één algemene lijst van bureau die oké zijn. Maar het zelfreinigend vermogen is beperkt. Anders had de sector allang zelf wat gedaan aan nu weer die Poolse (schijn)constructie.



De tuinbouw vraagt de overheid graag en vaak om duidelijkheid. Van Asscher kunnen ze die krijgen.



Wat vindt u? Is terugkeer naar een wettelijk vergunningensysteem voor uitzendbureaus het beste voor de tuinbouw? Laat uw reactie hier achter of stem in de poll op onze homepage.