Vandaag in het nieuws: “Nederland zakt fors op economieranglijst. Huidige 15e positie wordt in 2050 ingeruild voor de 24e plaats.”

Tot die conclusie komt de Engelse financiële dienstverlener HSBS die met zo’n 300.000 medewerkers tot de grootse banken ter wereld gerekend mag worden.

Het tij keren
Pakken zich donkere wolken samen boven onze economie? En zo ja kunnen we het tij keren?
Minister Henk Kamp van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft daar een duidelijke mening over. Hij stelt: “Meer mensen aan het werk krijgen is essentieel voor de toekomst van ons land. Om onze economie draaiende en onze pensioenen betaalbaar te houden, maar ook om iedereen volwaardig mee te laten doen. We hebben elkaar daarbij nodig: werknemers, werkgevers en overheid.”

Werklozen in de tuinbouw aan het werk
Onderdeel van Kamps beleid is werklozen in de tuinbouw aan het werk zetten. Dat hij daarmee vorig jaar knap onhandig heeft gemanoeuvreerd, laat ik even voor wat het was. Het gaat mij hier om de denkrichting. Iedereen zal het met Kamp eens dat de Nederlandse economie een stuk gezonder wordt als het werk dat nu door meer dan 100.000 Oost-Europeanen wordt verricht, gedaan zou worden door Nederlanders die nu thuis zitten. De vraag die mij bezighoudt is welke verantwoordelijkheid de tuinbouw in deze kwestie heeft. Kan de sector blijven zeggen: “We hebben al problemen genoeg om aan gekwalificeerd personeel te komen. Iedereen die gemotiveerd is kan bij ons een boterham verdienen. Alsjeblieft geen overheidsbemoeienis?” Of is ook de tuinbouw gehouden om zich op flinke schaal actief  in te zetten om mensen achter de geraniums weg te halen en in de kassen aan het werk te zetten? En daarmee mee te werken aan een duurzame economische versterking van ons land?