In zijn vorige bijdrage aan deze rubriek, eind april, gaf Michel Timmerman van T B & S in Sint-Pancras al aan niet onder de indruk te zijn van de groeisnelheid van de vroegste spitskool.
Die was op 10 april geplant, met de bedoeling rond 20 mei te oogsten. Dat is eind mei geworden. Ruim twee maanden later is het nog steeds moeizaam, doordat het maar niet wil regenen. “We lopen nog steeds achter de feiten aan. Het heeft hier drie weken geleden voor het laatst geregend, dat was 10 millimeter”, vermoedde Timmerman vorige week woensdag.
Vaak twee keer beregenen
Om de spitskoolplantingen –op zware grond met het ras Marshall voor de bewaring – goed aan de praat te krijgen, moet vaak twee keer beregend worden. “90 procent van de planten slaat na één keer beregenen al aan, maar de laatste 10 procent wil je ook hebben. Eenmaal hebben we voor het planten ook beregend. Dat was voorjaarsgeploegd land, zo hard als beton.”
De eerste wittekool werd ook op 10 maart geplant, voor de oogst in de tweede helft van juni. Die oogst wordt in werkelijkheid eind juni. “We zitten met die eerste wittekool redelijk opdrachtige zandgrond, maar om de groei erin te houden, moeten we daar ook beregenen.
Twee haspels 24 uur
De laatste wittekool ging op 5 juni de grond in. “Daar volgen we rond hert planten hetzelfde beregeningsrecept als voor spitskool: om aan te slaan, en dan is het voorlopig gedaan, totdat de koolvorming begint.” Voor al dat beregeningswerk zijn twee haspels ingezet, die 24 uur per dag draaien. Soms wordt er de loonwerker ook nog bijgehaald. De vele wind vormt een extra handicap. “Bij windstil weer kan het water tot 90 meter breed verdeeld worden, met wind slechts tot 50 à 60 meter. Dat kost extra tijd.”
Tussen de bedrijven door heeft de koolmot zich nog gemeld. “Afgelopen week (24) hebben we voor het eerst bestreden.”