Hoe oké zijn onze zaadbedrijven? Dat meet de Stichting Acces to Seeds af aan wat ze doen in Afrika, Azië en Latijns Amerika. Het Nederlandse East West Seeds won het bij de groentezaden.
Als de gemiddelde Nederlander de namen van de top 10 zaadbedrijven ter wereld voorgelezen krijgt, dan slaat hij of zij waarschijnlijk wel aan bij Monsanto en vermoedelijk ook bij Bayer. De eerste omdat die zo vaak onvoordelig op de opiniepagina’s komt. En de tweede vanwege bekende consumentenproducten zoals Aspirine.
East West Seeds
De oplettende krantenlezer kent misschien ook East West Seeds wel. Nederlandse handelsmissies vorig jaar naar Azië met koninklijke aanwezigheid gingen ook langs bij de agrarische activiteiten van dit bedrijf. En oprichter Simon Groot kreeg eind 2015 de Mansholt Award voor duurzaam ondernemerschap.
Verrassend is het dus niet dat East West Seeds nu dus ook bovenaan staat op het lijstje van zaadbedrijven die goed bezig zijn in ontwikkelingslanden. Dat Syngenta, Bayer en Monsanto 2, 3 en 4 eindigen (nog voor Rijk Zwaan, Enza Zaden en Bejo) is voor de kritische volgers misschien al wel een meevaller.
Tuinders kritische volgers?
Een open vraag is of we ook veel Nederlandse groentetuinders onder die noemer van kritische volgers mogen vatten. Laat de tuinder zich ook maar iets gelegen liggen aan de publieke opinie rond een zaadveredelaar? Of aan het daadwerkelijke gedrag van het bedrijf rond duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid?
Dat eerste lijkt me niet per se wenselijk. De publieke opinie is van weinig waarde als factor bij de rassenkeuze. Heel in de verte is nog denkbaar dat de patentendiscussie zou kunnen gaan leiden tot een poging tot consumentenboycot van de gewraakte broccoli met de lange steel of de tomaat met minder vruchtwater. Maar of er zich ooit iets vergelijkbaars met rassen van bijvoorbeeld Monsanto of van Syngenta zou kunnen gebeuren als in het verleden de benzine van Shell overkwam, ik denk het niet.
Geruststellend
Het tweede is misschien toch het overwegen waard. Het bedrijfsbeleid van leverancier tegen het licht houden ligt direct in het verlengde van het doornemen van de leveringsvoorwaarden. En dan is het geruststellend om te zien dat een kennelijk onverdachte ngo als Access to Seeds de grote bedrijven (met name Syngenta) niet onderbedeelt in de categorieën Governance & Strategy en Public Policy & Stakeholder Engagement.
Eigenlijk is het sowieso geruststellend dat stichtingen als Access to Seeds er zijn.