Tuinder nodig voor boerenverstand bij Greenery

The Greenery zit even zonder ceo en zonder president-commissaris. Moeten de nieuwkomers per se weer tuinbouwervaring hebben? Of zelfs tuindersbloed in de aderen?

Het is ouderwets hommeles bij The Greenery. Eerst verdwenen er twee commissarissen uit de Raad van Commissarissen onder wie de voorzitter. Waarop diezelfde raad vervolgens de handen vrij had om de nog maar krap een jaar zittende ceo de laan uit te sturen.

Het mag duidelijk zijn dat de tuinders de macht weer helemaal terug hebben. ‘Zoals het hoort bij een coöperatie’, zal menigeen roepen. Zo is het immers honderd jaar geweest.

Onrust en gedoe

Nou is dat nooit een sluitend argument: het is altijd zo geweest. Anderzijds is het bij The Greenery nou bijna twintig jaar net juist meestal ánders geweest. Met vrijwel steeds onrust en gedoe tot gevolg. Dat gedoe was het hevigst bij de start van die grootste groente- en fruitcoöperatie ooit. Directeur Willem van der Mee, president-commissaris Cees Veerman en coöperatievoorzitter Bert Vente waren alle drie vreemde eenden in de bijt.

Vreemde eenden in de bijt

En dat rijtje vreemde eenden werd langer en langer. Als er een verdween, kwam er bijna altijd wel weer een nieuwe voor in de plaats. Als voorzitter van de Raad van Commissarissen hield vreemde eend Cees Veerman het lang vol. Zijn opvolgers waren minder nadrukkelijk aanwezig. Pieter Berkhout (bij Shell vandaan) en Peter Swinkels (bekend van Bavaria en PSV) bleven netjes uit de media, wat doorgaans teken is dat ze weinig last hadden van al te veel bemoeizucht. Bert Jansen – ai, weer een aardappelman – greep wel hard in, haalde Okke Ko als strenge interim-manager en daarna Ton Wortel als toch weer een man zonder tuinbouwervaring.

Kralen aan een lange ketting

Want ook de Greenery-directeuren zonder tuinbouwervaring laten zich aaneenrijgen als kralen aan een lange ketting: Na Van der Mee kwam Theo Weitenberg, kwam Bart-Jan Constandse, kwam Willem van Walt Meijer, kwam Kees de Wit (hé, die kenden we ten minste) en kwam Philip Smits. Afkomstig van Bloemenveiling Aalsmeer, kon Smits op tuinbouwervaring bogen en prompt kwam er rust in de tent. Een trendbreuk die helaas eenmalig lijkt.

Wat ook opvalt: allemaal mannen. Misschien maar eens een vrouw aan de top. Tuinder of niet. Als ze maar genoeg boerenverstand heeft.