Tuindersvrouw doet het de topkok voor

Op heteetcafe.eu leggen de jonge boeren en tuinders van het NAJK en de jonge stedelingen en dorpelingen van de Youth Food Movement elkaar prikkelende gedachten voor.

Een van die uitdagende vragen was  van stadsmeisje Felicia Alberding: Wat eten boeren zélf eigenlijk? De suggestie was dat de boeren en tuinders, die de consument graag de oren wassen over diens eisen rond topkwaliteit en 100 procent voedselveiligheid, vervolgens net als die consument in de supermarkt hun karretje volgooien met de goedkoopste rommel die ze maar kunnen vinden.

Felicia wist het natuurlijk ook niet zeker dat de boer net zo erg was als de consument. Maar ze had wel aanwijzingen. Zoals de jonge aardappel- en uienboeren die zich op een bijeenkomst waar zij zelf ook was van hun meest traditionele kant lieten zien, als faliekante tegenstanders van het zelf minderen van hun persoonlijke vleesconsumptie. En ook het kookgedrag van de boeren in Boer Zoekt Vrouw vond Felicia veelbetekenend. Maar is het echt zo erg?

Dutch Cuisine

Het is lang geleden dat ik een zomervakantie lang zelf tomaten plukte, op de tuin van de vader van een vriend. Ik at daar tussen de middag dan ook wel eens een boterham mee. En daar stonden altijd tomaten op het menu: als soep, of tussen de tosti of in een soort warm tomaten-en-ei-prutje en als ik het me goed herinner zelfs in een tomatenjam verwerkt.

Onlangs is op de Horecava beurs in Amsterdam de Dutch Cuisine ten doop gehouden. Een nieuwe culinaire stroming die uitgaat van 80% groente, 80% producten van eigen bodem en daarnaast dus veel minder (nadruk op) vlees en vis. Het zou net als Dutch Design en Dutch Fashion de wereld moeten gaan veroveren. Bij dat Westlandse tuindersgezin kwamen ze met gemak aan die 80% en die 80%. En ik maak me sterk dat heel veel boeren en tuinders (en ik moet eigenlijk heel ouderwets zeggen: boerinnen en tuindersvrouwen) daar nu nog steeds aan komen.

Wie maar lang genoeg aan oude gewoonten vast houdt, die wordt vanzelf ineens weer helemaal hip.