Gino eet wel bananen

Rond het getraliede verblijf staat een aantal brandweermannen met  de slang in aanslag. Elke keer als een aap de trap op gaat om bij de bananen te komen, wordt hij door een krachtige straal uit een brandweerslang hardhandig van de trap gespoten. Nat en bibberend krabbelen de apen weer op en wagen het niet meer om de trap op te klimmen. De angst en het ontzag voor de brandweerspuiten is groot.



Na enige tijd worden er twee apen uit het hok gehaald en komen er twee nieuwe binnen. De nieuwelingen kijken eerst even rond en zodra zij de bananen in het zicht krijgen, gaan ze er op af. Maar bij de trap worden ze door de andere apen tegengehouden.  Ze krijgen te horen dat het buitengewoon gevaarlijk is om de trap op te gaan.



Het wisselen van de apen gaat door en elke keer hetzelfde tafereel: de nieuwe worden tegengehouden bij hun pogingen de bananen te pakken.



Op een gegeven moment zijn alle apen die het spuiten van de brandweer daadwerkelijk hebben meegemaakt vervangen door nieuwe apen. De brandweer is  al lang weg maar de angst voor de trap blijft.  Het wisselen gaat door, het doorgeven van angst aan de nieuwe apen ook. De bananen,  die elke dag worden ververst, blijven onaangeroerd.



Dan wordt Gino, een slimme en vindingrijke aap, in het verblijf geplaatst. Het bekende ritueel volgt. Gino wordt van de trap gesleurd en de apen snauwen hem toe dat het levensgevaarlijk is om naar de bananen te gaan. Maar hij wordt niet bang, hij blijft ondernemend. Midden in de nacht als alle apen slapen, sluipt hij de trap op en even later laat hij zich de eerste banaan goed smaken.



Innovatief ondernemen is vaak het doorbreken van oude patronen en gewoonten die hun tijd hebben gehad. Zijn er genoeg Gino’s in de tuinbouw?