Ik zit op een verjaardag naast een leeftijdsgenoot die werkloos is. Slachtoffer van de crisis in de financiële sector, zal ik maar zeggen.
Op onze leeftijd (eind veertig) lijkt het niet zo gemakkelijk om weer een andere baan te vinden. Dat schijnt boven de vijftig helemaal hopeloos te zijn. Ik stel me voor dat je bijvoorbeeld 57 bent en zonder baan komt te zitten. Dan moet je officieel nog acht jaar werken en over een paar jaar zelfs tien jaar, maar wie geeft je een kans?