Aardwarmte vervangt restwarmte in Bergschenhoek

Het is een bijzondere constructie waarvoor de partijen kiezen. AgroEnergy is de afnemer van de warmte en leverancier aan tuinders. Wayland Energy is de investeerder en ontwikkelaar van de aardwarmtebron. De tuinders in het gebied zijn nu al aangesloten aan een warmtenetwerk via de RoCa-centrale van Uniper. Deze warmtelevering ging al via Eneco, de moeder van Agro Energy. Van dat warmtenetwerk van RoCa wordt nu een aftakking gevuld met aardwarmte, verklaart Ewalt Pelser, directeur van Wayland Energy.

Handelsplatform

Aanvankelijk was het de bedoeling deze tuinders aardwarmte en restwarmte via AgroEnergy aan te bieden op een warmteplatform, naast de WKK-warmte en gas. In de jongste plannen komt de aardwarmte dus in de plaats van restwarmte. Het zou te veel investeringen vergen om beide bronnen aan te bieden.

Foto: Gerard Boonekamp

Pelser stelt dat de restwarmte feitelijk ook niet altijd restwarmte genoemd mag worden, omdat de gascentrale van RoCa bij ongunstige prijzen ook warmte uit ketels levert in het netwerk. De warmte is dan geen restproduct en dus niet duurzaam. Volgens Pelser blijft RoCa wel leveren aan het overige netwerk, buiten deze 15 bedrijven.

Piek opvangen

Afhankelijk van de warmteopbrengst van de aardwarmtebron kunnen telers op een andere manier dan restwarmte de piek in de warmtevraag opvangen. ‘Als dat is via het onderling verhandelen van WKK-warmte is dat prima.’ Volgens Agro Energy wordt de aardwarmte volgens een andere prijssystematiek aangeboden dan de restwarmte. Voorlopig is de prijs afgeleid van alternatieve warmte uit de WKK of ketel. AgroEnergy wil wel een pilot starten om te zien hoe het verhandelen van warmte verloopt met lokale aanbieders en vragende partijen. ‘Op termijn komt er een eigen marktprijs voor warmte, maar die zal lokaal zijn’, laat de leverancier weten.

Tweede project in de maak

Het is het eerste aardwarmteproject van Wayland Energy. Elementen uit het model in Bergschenhoek willen de partijen ook in andere glastuinbouwgebieden toepassen. Een tweede project is in de maak, stelt Pelser. Limburgse plannen zijn in de ijskast gezet, nadat het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) pleitte voor meer onderzoek naar seismologische risico’s in dat gebied.